วันอังคารที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2557

กลอนวันพ่อ



แด่พ่อของฉัน


     ตั้งดวงจิต คิดส่ง บรรจงเขียน
เหมือนจุดเทียน กลางใจ ได้สุขสม
ต้องงามเด่น เป็นสง่า ค่าอารมณ์
เพื่อให้พ่อ เชยชม สมดั่งใจ

    จัดดอกไม้ ใส่ช่อ ห่อดวงจิต
งามทุกทิศ ชิดใกล้ ได้สดใส
ช่วงปัดเป่า ความกังวล ที่มลไป
ให้กลับคืน ชื่นไสว ในตัวตน

   ร้องขอพร อ้อนฟ้า มหาสมุทร
หยุดเถอะหยุด โรคภัย มิใคร่สน
หายเถอะหาย ไปสิ้น ดับดิ้นวน
อายุขวัญ ยืนยล ดลยินดี

    ดอกไม้นี้ มีสลัก วรรคอักษร
เป็นงานกลอน ให้พ่อ ขอสุขี
ทำอะไร ได้เกษม และเปรมปรีดิ์
ต่อแต่นี้ ตลอดไป นิรันดร์เทอญ